Yaşlanmak/ Yetişkin Olmak İkilemi

Bu yazıyı çok eski bir arkadaşımın evindeyken yazdım. Hayatımda yolunda gitmeyen şeyler olduğunu düşündüm.

M.'nin evindeyim. Olduğum kişiden, yaşadığım hayattan çok farklı bir hayatla karşı karşıyayım. Bunları yazmaya karar verdim çünkü motiveyim ve bu motivasyona sahip olmadığım anlarda bunları tekrar okuyarak motivasyonumu geri kazanabileceğime inanıyorum.

Çok temelden başlamak gerekirse burdaki ilk farklılık onların saat 12:00'de çok uykusu gelmiş halde uyumaya gitmeleri oldu. Ben olmasam belki 1-2 saat önce çoktan uyumuş olacaklardı. Bense günlük hayatımda 5-6 saat daha oturabilirim. Çok geç uyuyup çok geç uyanmam hayat kalitemde ve mevcut sorumluluklarımı yerinde getirmemde önemli ölçüde beni aşağı çeken bir durum. Uyku düzenimi tekrar sağlamam şart. Hayatım boyunca gece insanı olmuş olsam da yetişkin hayatının temel sorumluluklarından ve yetilerinden birinin bu olduğunu düşünmeye başladım.

Şu anda gördüğüm bende mevcut olmayan yetişkin sorumluluklarından biri de temizlik, titizlik ve düzen. Aynı yata olmamıza rağmen ( kişilik özelliklerimiz ve hayatlarımızın farklı olmasını es geçerek) M.'nin çok temiz, tertipli olması ama benim temizliği ve tertibi hayatımda bir zorunluluk olarak görmeyip bunlara önem vermemem. Ama es geçtiğim nokta temizliğin her insan için zorunlu olması. Bu noktada bundan sonra hayatımda, odamda, evimde daha temiz ve düzenli olmam bir zorunluluk haline geldi.

Bir diğer temel problem yeterince sorumluluk sahibi olmaktan kaçınmam yada sorumluluğu alsam bile bunları yerine getirmemem yani yapacağım deyip yapmamam. Aslında konfor bile diyemeyeceğimiz ufak rahatlıkların hayatımı tamamen ele geçirmesi, tembellik yada atalet. Bunun ataletten ziyade tembellik olduğunu düşünüyorum. ( bunu geçen hafta bir kitabın arka kapağına yazmıştım şimdi buraya geçirirken düzeltme yapmam şart; tembellik tanımımın yanlış olduğunu aslında durumun tamamen atalettten kaynakladığını öğrendim bu arada,duygusal ataletmiş bu) Hayatımın bulunduğum noktasında pek çok sorumluluğum varken bunları yerine getirmek istemiyor oluşum ve bunlara aslında bahane bile bulamamam çok mantıksız ve geçersiz. Tezimi tamamlama sorumluluğum tüm sorumluluklarımın başında geliyor. Bundan zarar görecek tek kişinin ben olmamam, hem bana güvenen hocamın hem de şimdiye kadar bana destek olan ailemin güvenini kırmak, gözlerinde sorumsuz, ilgisiz insan durumuna düşmek üzücü. Yetişkin sorumluluklarımdan bir diğeri sorumluluklarını taşıyabilen insan olmak. Bunu güdülenerek yada motive olarak yapamayacağım ortada. Bu noktada kitaplardan, yazılardan, makalelerden yada görsel kaynaklardan yardım alamın doğru olacağını düşünüyorum. İlk fırsatta elimdeki kitabı bitirip yardımı olup olmadığını anlamalı ve sorumluluk alma, yerine getirme konusunda pozitif değişim yaşayıp yaşamadığımı gözlemlemeli, eğer doğru ilerleyememiş yada gelişim görememişsem bu konu üzerinde daha çok çalışarak mümkün olan en kısa zamanda sorunu çözmeliyim. Bunu çözemezsem muhtemelen diğer alanlarda da başarı göstermem mümkün değil.

Bir diğer can sıkan konu da para. Aslında sorun olmaması değil ( ki şimdi yok ama bu önemsiz) çünkü yeterince para kazandım dönem boyu ama kazandığımdan çok daha fazlasını harcadım. Yaz boyu paramın olmaması da sorunlardan biri tabii. Birikim yapabilecek durumdayken bırak birikim yapmayı borçlu çıktım. ( bu arada uzattığım pek çok konu var onları biraz özel olması sebebiyle geçiyorum) Bu aşamada para biriktirme bilincini kazanmadan önce, para harcama bilincini kazanmalıyım. Bu, pek çok yetişkin gibi kendi hayatımı çevremden bağımsız sürdürebilmeyi öğrenmeliyim. Gelecek dönem için gerekli planı yapıp borçlarımı ödemeli, evlenmek istediğimi de göz önünde bulundurarak birikim yapabilmeye başlamalıyım.

tüm özelimi ve zayıflıklarımı döktükten sonra bu yazıyı burda bitiriyorum.

Kimsenin okumamasını umuyorum:)